درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد؛ اجتناب تجربه‌ای و پذیرش

درمانی را تصور کنید که برای کاهش نشانه‌ها تلاشی نمی‌کند، اما به عنوان فراورده‌ای جانبی از آن‌ها می‌کاهد؛ درمانی استوار بر سنت و علوم تجربی که با این حال تاکید اصلی‌اش روی ارزش‌ها، بخشش، پذیرش، شفقت، زندگی در زمان حال و دست یافتن به حس متعالی از خود است. درمانی که طبقه‌بندی کردن آن بسیار دشوار است و به احتمال زیاد باید آن را «درمان شناختی- رفتاری، وجودی، انسان‌گرا» توصیف کرد که با استخراج و مخلوطی از استعاره، پارادوکس و مهارت‌های ذهن‌آگاهی همراه با طیف وسیعی از تمرینات تجربی و ارزش‌ها اقدام به مداخله و راهنمایی رفتار می‌کند. هدف ACT ایجاد زندگی غنی و معنادار است، در حالی که پذیرش دردی است که به ناچار با آن است. ACT یک مخفف خوب است، زیرا این درمان دربردارنده‌ی عمل موثری است که توسط عمیق‌ترین ارزش‌های ما هنگامی که مهیا و متعهد هستیم هدایت می‌شود. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شش هسته‌ی اصلی دارد که تمرکز ما در این مقاله روی پذیرش و نقطه‌ی مقابل آن یعنی اجتناب تجربه‌ای است.